"Carpe diem - Άδραξε τη μέρα" , 23 BC by Latin poet Horace

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Για τις κρυφές μου σκέψεις..

Έχω μια σκέψη φωτιάς που σιγοκαίει μέσα μου..
Μια μονάχα κρυφή σκέψη και πεθυμιά γι'αυτό που πέρασε και δεν ξαπόστασε λίγο περισσότερο..

Εμείς εντέλει γιατί χαθήκαμε;


~and Tell me what are the chances
of me meeting you in the rain
for second chances...~

~"Αγαπάς το άγνωστο, ερωτεύεσαι το περαστικό, πληγώνεις το σίγουρο...!!!"~

Y.Γ. Ο κόσμος καίγεται και ακόμα η σκέψη μου αλωνίζει στο δικό σου πούπετα. 

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Για τα μάτια -σου- και μόνο!

Λένε πως τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής... 
Τείνω να συμφωνώ με αυτή την άποψη, διότι θεωρώ πως είναι δύσκολο να καταφέρει κάποιος να κρύψει αυτό που φωνάζουν τα μάτια του! 
Πηγή
Ωστόσο, ίσως στο βάθος να μπορούμε όλοι να κρύψουμε τα συναισθήματα και την αλήθεια μας.. Άλλωστε τόση ηθοποιία στην καθημερινότητα, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη! 
Αυτό ποτέ μου δεν θα το καταλάβω.. ποιος ο λόγος να υπάρχουν μάσκες; 
Γιατί ένα αληθινό πρόσωπο να τρομάζει και ένα ψεύτικο να κερδίζει; 
Πηγή
Τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής και δεν θα σταματήσω να τα κοιτάω διαπεραστικά!
Ποτέ δεν θα πάψει να είναι το πρώτο πράγμα που θα παρατηρώ!
Πηγή
Όταν ήμουν πιο μικρή, θαύμαζα πολύ τα χρωματιστά μάτια.. Τώρα είμαι λάτρης όλων! 
Βέβαια, ακόμα θαυμάζω τα παράξενα - ιδιαίτερα χρώματα, αλλά δίνω περισσότερη προσοχή στο βλέμμα, στην καθαρότητα, στο βάθος που υπάρχει μέσα στα μάτια που γνωρίζω..
Πηγή
Δυστυχώς, αυτό που εκλείπει από τα μάτια των ενηλίκων της σημερινής κοινωνίας είναι όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έχουν τα μάτια των μικρών παιδιών.. 
Η σπίθα, η χαρά της απλότητας, η ζωντάνια, ο αυθορμητισμός που έχουν ακόμα και όταν κλαίνε, η ειλικρίνεια.. και πόσα άλλα ακόμη..  
Πηγή
Πηγή
Πηγή

Γιατί ξεχνάμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας μεγαλώνοντας και μαθαίνουμε απλά να τον αλλάζουμε συνεχώς και όχι να τον εξελίσσουμε στοιχειωδώς;
*********************
Αφορμή γι' αυτή την ανάρτηση στάθηκε μια μελωδία που μου έχει πάρει το μυαλό από το πρωί.. οπότε αποφάσισα να κάνω μία μίνι εκπομπή-αναγράφοντας κάποιους στίχους- με αγαπημένα τραγούδια για τα μάτια!

Ας ξεκινήσει η μουσική λοιπόν...


 "Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ.
Γι' αυτά τα μάτια σου 
θα ξαναρθώ.

Γι' αυτά τα ματιά σου
πεθαίνω, ξεψυχώ.
Κλείσε τα μάτια σου
να αναστηθώ."

Στίχοι - Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας


"Μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα
και πώς περνάτε χωρίς εμένα; 
Μαύρα μου μάτια, κόκκινα χείλη
έβγα μικρή μου στο παραθύρι.
Να δεις τον ήλιο και το φεγγάρι,
να δεις το νέο που θα σε πάρει."

Τραγούδι: Βασίλης Σκουλάς και Μανώλης Λιδάκης


"Δυο πράσινα μάτια με μπλε φλεβαρίδες,
με έχουνε κάνει τρελό.
Καρδιά μου να ξέρεις τα μάτια που είδες
πως δεν θα σου βγουν σε καλό.

Φοβάμαι ακόμα και να τους το πω
και ας έχουν το χρώμα το πρασινωπό.
Δυο πράσινα μάτια με μπλε φλεβαρίδες
με μάθανε πως να αγαπώ."

Στίχοι: Κιούσης Κώστας
Μουσική: Κατριβάνος Μίμης
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Παρίτση & Τόνης Μαρούδας


"Τα όμορφα σου μάτια,
όταν με κοιτούν,
πλάσματα του αέρα
λες και τραγουδούν.
Μαύρα μου μάτια,μαύρα μου μάτια
τι γλυκά κοιτούν."

Στίχοι-Μουσική: Αντώνης Απέργης
Τραγούδι: Αρετή Κετιμέ


"Τα μαύρα μάτια σου,
όταν τα βλέπω με ζαλίζουνε
και την καρδιά μου συγκλονίζουνε
όταν τα βλέπω μου θυμίζουνε 
κάποια αγάπη μου παλιά.

Στίχοι: Μάρω Μπιζάνη
Μουσική - Τραγούδι: Μανώλης Αγγελόπουλος

Κλείνοντας, δεν θα μπορούσα να παραλείψω μία συγκινητική σκηνή από την πολίτικη κουζίνα που περιέχει τα ωραιότερα βλέμματα και τις πιο όμορφες λέξεις..

Αλήθεια, εσένα τι σε κεντρίζει περισσότερο στους ανθρώπους που γνωρίζεις καθημερινά;

~ Να έχετε ένα απολαυστικό απόγευμα! ~

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Η στιγμή σου σ΄ένα ποίημα... by Μαρία Νι #3

Ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα
Το στόμα σου φύτεψε
μ’ εκείνο το φιλί στο δικό μου

ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα,

κι οι ρίζες τους τρων την καρδιά μου.

Είταν φθινόπωρο. Ο άμετρος ουρανός

άρπαξε με τον ήλιο του

όλο το χρυσάφι –κίονες λάμψεων–

από τη ζωή.

Το καλοκαίρι ήρθε σκληρό·

το μπουκέτο μάδησε,

μα άφησε να σπάσουν στα μάτια μου

δύο μπουμπούκια πόνος.

Μετάφραση by Lemesia
Στίχοι - Ερμηνεία: Γιασμίν Λέβυ
Μουσική: Γιασμίν Λέβυ/Γετσιέλ Χάσσον (Yechiel Hasson)
Άλμπουμ: Μαλακό Χέρι (Μano Suave, 2008)

~Ο έρωτας, πότε σε εξυψώνει σε καταγάλανους ουρανούς,
πότε σε περιπαίζει, παραπετώντας σε, σε κόσμους σκοτεινούς!


Είναι αλήθεια πως μπορεί να νιώθεις ερωτευμένος με παραπάνω από ένα άτομο τη φορά;


Ο έρωτας τελειώνει; 

Και αν, λέω αν, τελειώνει.. για ποιο λόγο να αρχίσει;!
Να 'χουμε να λαβωνόμαστε, όπως να 'χαμε να λέγαμε;~

**********
Το τραγούδι είναι λατρεμένο, όχι απλά αγαπημένο! :) 
Οι στίχοι του Ισπανού ποιητή έδεσαν καταπληκτικά! 

Πηγή: Κάπου στο διαδίκτυο

" Ο έρωτας είναι από τη φύση του πόνος, όπως έγραψε ένας μυστικιστής. Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί αποφεύγουν τον έρωτα και προτιμούν τους έρωτες. " Τσινικόπουλος Δ.

Υ.Γ. Λόγω γενεθλίων θα μοιραστώ δύο αγαπημένα τραγούδια από διαφορετικά είδη μουσικής.. Είσαι του πιο ποιοτικού; Πάτησε εδώ! Είσαι του πιο ελαφρό-λαϊκού; Πάτησε εδώ:)
Εύχομαι υγεία σε όλο τον κόσμο! Όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν! ;) 

*Η ανάρτηση αυτή αποτελεί συμμετοχή στην εβδομαδιαία στήλη "Η στιγμή σου σ'ένα ποίημα" της Μαρίας Νι, την οποία εμπνεύστηκε από το ραδιοφωνικό σταθμό Μελωδία FM.

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Για όσους κλαίνε τα βράδια..

Περιμένοντας το βράδυ (Τάσος Λειβαδίτης)

 πηγή
Πηγή
Δεν ξέρω πώς, δεν ξέρω πού, δεν ξέρω πότε, όμως τα βράδια
κάποιος κλαίει πίσω από την πόρτα
κι η μουσική είναι φίλη μας – και συχνά μέσα στον ύπνο
ακούμε τα βήματα παλιών πνιγμένων ή περνούν μες
στον καθρέφτη πρόσωπα
που τα είδαμε κάποτε σ’ ένα δρόμο η ένα παράθυρο
και ξανάρχονται επίμονα
σαν ένα άρωμα απ’ τη νιότη μας – το μέλλον είναι άγνωστο
το παρελθόν ένα αίνιγμα
η στιγμή βιαστική κι ανεξήγητη.
Οι ταξιδιώτες χάθηκαν στο βάθος
άλλους τους κράτησε για πάντα το φεγγάρι
οι καγκελόπορτες το βράδυ ανοίγουνε μ’ ένα λυγμό
οι ταχυδρόμοι ξέχασαν το δρόμο
κι η εξήγηση θα ‘ρθει κάποτε
όταν δεν θα χρειάζεται πια καμία εξήγηση

Α, πόσα ρόδα στο ηλιοβασίλεμα – τι έρωτες Θεέ μου, τι ηδονές
τι όνειρα,
ας πάμε τώρα να εξαγνιστούμε μες στη λησμονιά.

Εξαγνισμός - Nameliart
Όταν πέφτει η νύχτα,
τα σκουπισμένα δάκρυα στο μαξιλάρι 
σκηνοθετούν τη μόνη αληθινή ελπίδα κάθαρσης.. 

~Καλό μήνα αγαπημένοι μου!~