Εδώ.. εκεί.. εγώ νιώθω..

Άκουσα το παρακάτω τραγούδι σήμερα και θα ήθελα να πιω μαζί σου έναν πρωινό καφέ..
ναι, μαζί σου..
να δω ξανά την παράξενη μορφή του προσώπου σου και να ακούσω τον όμορφο ήχο του χαμόγελού σου με την πρωινή μου παραγγελία..Μα τι να κάνω που έτσι πίνω τον καφέ μου;
Θα ρθει η μέρα που θα το συνηθίσεις..
Δεν είμαι παιδί του καφέ, μα της αγάπης..



Και τώρα κάτι περί ερωτευμένων.. 

Θέλεις να ανταλλάξουμε μέρη; 
Όμως να ξέρεις, πάλι στο ίδιο θα βρισκόμαστε.. 
εσύ εκεί και εγώ εδώ..
Με μια μικρή και βασική διαφορά για μένα.. 
θα περπατάω εκεί που περπατούσες..
σε δρόμους που ανέπνεες..
σε τοπία που έκλεβες με τη ματιά σου..
και αυτό, θα μου γλυκαίνει τις μέρες..
θα με εξυψώνει..
θα ζωντανεύει το αίμα στις φλέβες μου..
Γι αυτό λοιπόν, σε ρωτώ και πάλι, θέλεις;

  

Μα εγώ θέλω και νοσταλγώ ακόμα το μαζί!